Bij vitaal intern advies gaan faciliteren en verbinden hand in hand. Het faciliterende is te zien als gespecialiseerde ‘advies- en instrumentenwinkel’ ten behoeve van het hele organisatorische netwerk. De kunst is professionals, teams en onderdelen zo zelfredzaam mogelijk te maken, door ze van instrumenten te voorzien, vaak digitaal, en hier vakkundig mee om te leren gaan.
Het verbinden wordt zichtbaar als je de trends en signalen, die je gaandeweg oppikt, combineert tot beleidsmatige issues en deze op de juiste plek inbrengt en agendeert.[i] Dit past bijvoorbeeld goed bij Shared Service Centers in moderne vernetwerkte organisaties, waar de eenheden een hoge mate van autonomie hebben en waar de zelforganisatie binnen de eenheden behoorlijk is ontwikkeld. Juist in een sterk op belangen gericht organisatorisch netwerk kun je bijdragen aan de broodnodige synergie.
Regionale samenwerking: kennisvallei
Twee gemeenten zijn bezig met campusontwikkeling. De betrokken kennisinstellingen kunnen op termijn profiteren van elkaars kwaliteiten. Dat is ook voor het bedrijfsleven interessant. Het slapende idee van een regionale ‘kennisvallei’ wordt wakker gekust.
De beide gemeenten, de kennisinstellingen en andere partijen werken al samen aan ruimtelijke plannen in het gebied. Twee beleidsadviseurs, een uit elke gemeente, doen een voorzet met drie sporen:
- Ruimtelijk: maak de kennisvallei zichtbaar en beleefbaar in de openbare ruimte.
- Prospectus: communiceer een kernboodschap met en via alle partijen.
- Community: betrek de omgeving, maak van omwonenden aandeelhouders.
Die sporen ‘vullen’ ze met lopende activiteiten van bedrijven en instellingen in het gebied. Netwerken, kijken wat er is en dat zichtbaar maken. Niks nieuws, maar verbinden wat er al is. Het slaat aan. Er komt aandacht van het management en bestuur van de beide gemeenten en van de provincie.
Vanaf het begin wordt gewaakt dat het project kan groeien vanuit de lokale initiatieven. Zonder zaken onnodig te ‘stollen’ in blauwdrukken. De overheden mogen de initiatieven niet ‘trekken’. Ze mogen wel faciliteren vanuit de eigen overheidsrol, via regelgeving, beschikbare openbare ruimte om te experimenteren, subsidies, startersleningen, faciliteren van contacten tussen belanghebbenden enzovoorts.
[i] Kloosterboer, P.P. & Sterk, R.M. (1996). Tussen centraal en decentraal, dilemma’s en strategieën voor stafeenheden. M&O, tijdschrift voor management en organisatie, nr. 1, p. ??.
